zondag 12 januari 2014

Was

Niks bijzonders, zul je denken. Knijpers vind je in praktisch ieder huishouden.  Maar toch, ook het allergewoonste in huis heeft een verhaal. ’s Zomers hangt de was bij ons lekker buiten aan de lijn. ’s Winters en als het regent zijn er twee mogelijkheden: een klein staand wasrekje voor het kleinere spul en een hangrek in ons trappenhuis. Omdat de was bij ons dan vanaf verdieping drie boven twee trappen hangt kunnen we gemakkelijk ook lakens, dekbedhoezen en wat dies meer zij kwijt.  
Ja, en? Tot zover geen verhaal, zul je denken, maar een weinig boeiende feitelijke beschrijving. Maar bij het ophangen van zulke grote stukken wil er weleens wel eens een knijpertje misgaan. Valt dat ding één etage naar beneden, dan is er geen vuiltje aan de lucht. Stuitert het twéé verdiepingen naar beneden, dan is snelheid geboden. Wij winnen natuurlijk nooit van onze razendsnelle terrier. Maar met enig overwicht laat de Russel wel los. Soms is het ding nog te redden, en na een afspoelbeurt weer bruikbaar. Maar soms lukt het dus niet. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten