Nee, dit is
geen vage foto. Deze Dualit zit dik onder het stof. Een jaar of 16, 17
geleden kreeg ik deze superrooster voor mijn verjaardag. Een grote verrassing - en dat was een
verrassing op zich. Want ideeën voor verjaardagscadeaus moest ik destijds
meestal zelf aanleveren.
De rooster
had een vaste plek op de grote keukentafel. Oud brood? Standje twee, even geduld en het was weer lekker. En kinderen die een gewone boterham
niet aankeken waren meestal wel te porren voor een geroosterde versie. De zondagochtendontbijten,
de snelle ikhebeventrekinietswarmsmomenten; blijmoedig kijk ik er op terug .
Maar de Dualit werkt al een tijdje niet meer naar behoren. De boterhammen
worden maar aan één kant bruin. Eerst draaiden we ze zelf halverwege de
roostertijd. Onhandig. En het brood leek ook minder lekker.
De
half-werkende rooster werd verbannen uit de keuken. De grote keukentafel ging er uit, op het aanrecht was niet genoeg plaats en eigenlijk
wilde ik niet dat er nog iemand zou gaan roosteren met zo’n kapot apparaat. We zochten wel naar mogelijkheden om dit kwaliteitsapparaat
te repareren. Onderdelen, weten we nu,
kunnen besteld worden in Engeland. Kost een vermogen. Reparatieservice
bij Kookpunt in Rotterdam is een andere mogelijkheid. Dan ben je ongeveer net zo veel kwijt als voor een nieuwe Dualit. Logisch, zij moeten
natuurlijk ook eerst die onderdelen in Engeland bestellen. Dan kan je beter meteen een
nieuwe kopen, vindt men. Maar daar zit ‘m de kneep. Het gaat me blijkbaar niet
om het roosteren, het gaat om de Dualit. Deze Dualit! Wegdoen is geen optie.
Dus verstoft het ding in ons huis. Steeds op een andere plek. En een nieuwe
broodrooster? Die komt er niet in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten