
Zondagmiddag. De dames van de woongroep zitten om de tafel. Mijn moeder niet, zij zit in de hoek van de kamer in een grote rieten stoel. Met haar hoofd wat voorover gezakt doet ze een niet te versmaden dutje na het eten. Zacht zeg ik haar naam. Verwonderd opent ze haar ogen, glimlacht en ziet ook mijn dochter achter mij staan. Zo mogelijk gaan haar ogen nog verder open. Dan kijkt ze weer naar mij. "Ik dacht dat je twee keer binnenkwam!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten